احمدینژادیسم در وزارت ورزش روحانی
صدا از علی کفاشیان درنمی‌آمد. ابروهایش را گره کرده و سرش را پایین انداخته بود. کنار وزیر ورزش نشسته بود اما احتمالا حواسش جای دیگر بود. او بارها اعلام کرده بود که رییس «مستقل» فدراسیون فوتبال ایران است.
اعتماد نوشت:
اما حالا اوضاع کمی فرق کرده. مدل نشستنش مثل روزهایی است که کنار محمد علی‌آبادی، رییس وقت سازمان تربیت‌بدنی می‌نشست، آرام و سربه‌زیر. او کاملا از رییس ورزش حرف‌شنوی داشت و حتی بسیاری از نیروهای معرفی‌شده را به عنوان کارمند در فدراسیون مشغول به‌کار کرد. حالا او در جلسه وزیر با مدیران عامل باشگاه‌های فوتبال حضور دارد و حرفی هم نمی‌زند! مطمئنا تقصیر خودش است. او بارها از استقلال فدراسیون فوتبال گفت ولی به‌همان میزان مصاحبه کرد و از دولت و وزارتخانه «پول» خواست. حالا همان «پول»ها کار دست «استقلال» فدراسیون فوتبال داده تا وزیر موضع بگیرد که وقتی پول فوتبال را می‌دهد، پس برای فوتبال هم باید تصمیم بگیرد و نخستین فاز هم انتخاب «سرمربی تیم‌ملی فوتبال ایران» است! محمود گودرزی، وزیر ورزش و جوانان در جلسه‌یی بدون حضور خبرنگاران سوالی از مدیران عامل باشگاه‌ها پرسید که سال‌ها قبل محمد علی‌آبادی همچنین رفتاری را با زیرمجموعه‌اش داشت. او پیش از این درباره کی‌روش گفته بود: «کی‌روش در کارش موفق بود و ما از ماندنش در تیم ملی ایران استقبال می‌کنیم، اما باید شرایط دوطرف در توافق مدنظر قرار بگیرد؛ برای همین نیاز است تا مذاکرات لازم انجام شود.» حالا سوال مشخص آقای وزیر این بود: «نظرتان درباره کارلوس کی‌روش و تمدید قراردادش با فدراسیون فوتبال چیست؟» او از همه 16 مدیرعامل باشگاه‌های لیگ برتر این سوال را پرسید و پاسخ‌هایشان را یادداشت کرد. البته پیگیری‌های وزیر به همین‌جا هم ختم نشد و او در فاز دوم، مشخصا از یک ایرانی برای نیمکت تیم‌ملی فوتبال ایران نام برد تا نظر مدیران دولتی را بداند: «نظرتان درباره حسین فرکی برای سرمربیگری تیم‌ملی فوتبال ایران چیست؟» در تمام مدت جلسه، علی کفاشیان سکوت کرده بود. آیا او هنوز هم اعتقاد دارد رییس «مستقل» فدراسیون فوتبال ایران است؟
آیا وزیر حق دارد؟
طبق اساسنامه فدراسیون فوتبال، دولت‌ها حق دخالت در «تصمیمات» فدراسیون را ندارند. بندی که البته یک‌بار فوتبال ایران به‌خاطرش تعلیق شد. آن سال‌ها محمد علی‌آبادی و دوستانش به این نتیجه رسیدند که محمد دادکان را برکنار کنند و همان دستاویزی برای تعلیق فوتبال ایران شد. حالا احتمالا علی کفاشیان «دخالت»هایی از این دست را تایید نخواهد کرد چراکه نمی‌خواهد وارد جنگ با وزارت ورزش شود. اما پرسش اینجاست که آیا وزیر ورزش حق دارد که این‌گونه در فوتبال دخالت کند؟ پاسخ ایده‌آل قطعا «خیر» است اما روندی که در فوتبال وجود دارد، نشان می‌دهد وزیر ورزش بی‌دلیل این حق را به‌خود نمی‌دهد که در فوتبال دخالت کند. او به این نتیجه رسیده که وقتی پول هنگفت سرمربی تیم ملی فوتبال را از دولت می‌خواهند، قطعا وزیر هم می‌تواند در امور فوتبال دخالت کند. مدل مدیریتی علی کفاشیان هم البته همین را می‌خواهد، مدلی که به «مدل کارمندی» معروف است و رییس فدراسیون فوتبال خود را کارمند دولت می‌داند و دولت باید هزینه کند و تصمیمات لازم را بگیرد. او برخلاف محسن صفایی فراهانی و حتی محمد دادکان «توان» درآمدزایی ندارد و حتی تلاش‌هایش نشان می‌دهد که «ابهامات» فراوانی در فعالیت‌های اقتصادی فدراسیون وجود دارد. مثالش قرارداد بی‌سرانجام با سایپا، آئل خودرو، آل‌اشپورت و همین اواخر تور مسافرتی برزیل…
مربیان ایرانی علیه کی‌روش
«اولا در فوتبال ما متاسفانه هنوز جایگاهی برای برنامه و طرح‌های توسعه و پیشرفت وجود ندارد. بر همین اساس فکر می‌کنیم برای دستیابی به موفقیت، متوسل شدن به برخی نام‌ها راه‌حل بهتری است. با نگاه اجمالی به کارنامه بازی‌های تیم ملی از دو سال گذشته درمی‌یابیم که از طرف سرمربی محترم تیم ملی دیدگاه مدیریتی بهتری به فوتبال ارائه شده اما در خصوص سبک بازی و ایجاد نسل جدیدی برای فوتبال کشور تاثیر اثربخشی برای آینده دیده نمی‌شود. روش بازی تیم ملی در سه بازی آخر دور مقدماتی و سه بازی در طول جام جهانی بیانگر نوعی شیوه بازی تخریبی که اساسا برای گرفتن نتایج و خوشی‌های زودگذر بوده است که هیچ توشه‌یی برای آینده فوتبال کشور نخواهد داشت و در این خصوص نمونه‌های بسیاری در فوتبال ایران و جهان موجود است. ثانیا سبک بازی ارائه شده یک کپی قدیمی از بازی 24 سال پیش ایران در بازی‌های آسیایی پکن که منجر به قهرمانی ما در آسیا و همچنین بازی سه سال پیش ما در جام ملت‌های آسیا در مقابل کره جنوبی است. بنابراین راه انداختن جنجال‌های تبلیغاتی روی این موضوع که مربی تیم ملی به هر شکل و قیمتی به واسطه نتایج باید حفظ شود، تنها می‌تواند برآمده از منافع شخصی در بدنه نه‌چندان مطلوب فوتبال کشور باشد.» این کلمات بخشی از بیانیه کانون مربیان فوتبال ایران است که گویا از تمدید قرارداد کارلوس کی‌روش نگران هستند. این بیانیه کانون مربیان ایران علیه کی‌روش است که در بخشی از آن، خبرنگارانی که اقدام به تهیه و امضای بیانیه در جهت حمایت از سرمربی تیم ملی کرده‌اند را به نوعی دلال معرفی می‌کند. اما آنها توضیحی ندادند که این مساله خواست ملی شده است و تقریبا فوتبالدوستان ایرانی خواهان تمدید قرارداد سرمربی تیم ملی فوتبال ایران هستند. به‌نظر می‌رسد کانون مربیان فوتبال ایران خطی را دنبال می‌کنند که انتهایش به دوست عزیزشان «حسین‌آقا» می‌رسد. البته که «حسین‌آقا» پشتوانه‌یی در وزارت ورزش دارد.
کی‌روش می‌ماند؟
خبری قطعی را یکی از نزدیکان علی کفاشیان به «اعتماد» داد: «به‌نظر من کی‌روش نمی‌ماند چون علی کفاشیان اصلا نمی‌خواهد این اتفاق بیفتد و دلیلش را هم بعدا خواهم گفت» گویا ابهام در همه ابعاد فدراسیون فوتبال وجود دارد. دلیل هرچه هست، جو رسانه‌یی نشان می‌دهد این حرف درست است. رییس فدراسیون فوتبال حتی مصوبه‌یی از اعضای هیات‌رییسه فدراسیون گرفته تا خودش مسوول مذاکره باشد و این‌گونه مسیر توافق یا عدم‌توافق را خودش مدیریت کند. کمی باید منتظر ماند. خبرها زود منتشر می‌شود…
12
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.