سرنوشت قاتلان بابک خرمدین چه شد/ پرونده‌ای با یک سکوت عجیب
بابک خرمدین کارگردان سینما روز ۲۶ اردیبهشت‌ماه توسط پدر و مادر خود به قتل رسید و این خبر افکار عمومی را به سمت خود کشید اما ناگهان این ماجرا به سکوت تبدیل شد تا جایی که از سرانجام آن بی‌خبریم.
به گزارش ستاره ها و به نقل از صبا؛ واقعیت‌های اجتماعی، پرونده‌های قضایی و مشکلات واقعی جامعه از جمله سوژه‌های مورد علاقه فیلمسازان برای ساخت فیلم هستند که به شکل‌های مختلفی انتخاب و روایت می‌شوند تا شاید دردی از جامعه کم یا راه‌حلی برای برطرف کردن آن پیدا شود.
جمله اتفاقاتی که چندی پیش مردم را روزها درگیر خود کرد و هنوز هم تلنگری در آن پرونده همه حواس‌ها را به خودش جمع می‌کند، ماجرای قتل بابک خرمدین کارگردان سینما توسط پدر و مادرش است.
قتل خرمدین توسط پدر و مادرش و مثله شدن بدن او چنان در فضای مجازی و کوچه و خیابان پیچید که تا روزها جز آن چیزی شنیده نمی‌شد.
واکنش‌های جهانی نسبت به قتل بابک خرمدین
حتی رسانه‌ها و نشریه‌های فرهنگی جهان به فاصله چهار روز از قتل بابک خرمدین فیلمساز ایرانی به این خبر واکنش نشان دادند.
نشریه «گاردین» ۲۱ می در مطلبی با تیتر «ایران در بهت و حیرت پرونده زوجی که فرزند خود را بیهوش و سپس تکه تکه کردند، قرار دارد» به قتل فیلمساز ۴۷ ساله ایرانی واکنش نشان داد.
خبرگزاری بریتانیایی «مترو» نیز در قسمت سینمایی خود در خبری با تیتر «بابک خرمدین کارگردان ایرانی توسط والدینش در ماجرای یک قتل ظاهرا ناموسی کشته و مثله شد» به این موضوع پرداخت.
خبرگزاری هندی «ایندیا تودی» نیز یکی دیگر از رسانه‌های دنیا بود که خبر کشته شدن بابک خرمدین به‌دست والدینش را پوشش داد. در خبر «ایندیا تودی» گفته‌های شوکه کننده پدر این فیلمساز در تیتر قرار داده شده است: «اصلا احساس پشیمانی نمی‌کنم: کارگردان ایرانی توسط والدینش به دلیل مجرد بودن کشته و تکه تکه شد.»
رسانه‌های «عرب نیوز»، «میدلاستآی» و همچنین نشریه اسپانیایی «لاراسون» نیز دیگر رسانه‌هایی بودند که در ۲ روز گذشته با تیترهای مشابه به این خبر واکنش نشان دادند.
مجوز ساخت مستند «پدرکشتگی»
در این گیر و دار، خبری از گرفتن مجوز ساخت مستند «پدرکشتگی» به کارگردانی سیامک میثاقی و تهیه‌کنندگی مشترک سید امیر سیدزاده و فاطمه پاقلعه‌نژاد شنیده شد.
در ادامه این خبر آذر (آزیتا) خرمدین در متنی که در اختیار رسانه‌ای قرار داده بود از سازمان سینمایی خواسته بود که جلوی ساخت این مستند گرفته شود که در بخشی از آن می‌خوانیم:
«صبح شنبه از طریق اخبار خبرگزاری‌ها مطلع شدم که مستندی با موضوع حادثه ناگواری که برای خانواده‌ام پیش آمده و درباره قتل برادرم بابک خرمدین و ابعاد روانشناختی و جامعه شناختی آن است، از سازمان سینمایی وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پروانه ساخت دریافت کرده است. این در حالی است که سازندگان حتی به خودشان زحمت نداده‌اند که با من و یا برادرم تماس بگیرند و اطلاعی بدهند و اجازه یا رضایت‌مان را جویا شوند.»
پرونده ناتمامی که رو به سکوت رفت
این ماجرا تا اوایل تیرماه نیز ادامه داشت و بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر به آن واکنش نشان دادند، اما کم کمرنگ ابتدایی خود را از دست می‌داد. قتل دیگر اعضای خانواده خرمدین نیز از جمله مسائلی بود که افکار عمومی به دنبال برملا کردن آن بودند، همچنین ناپدید شدن داماد خانواده که حالا به نام قتل توسط پدر و مادر خرمدین شناخته می‌شد از دیگر دغدغه‌های جامعه در آن روزها شناخته می‌شد.
افکار عمومی خواستار دنبال و برملا کردن پرونده بودند اما برخلاف آن، پرونده کم کم رو به سکوت می‌رفت؛ سکوتی به یک باره درباره این پرونده به وجود آمد و مشکلات بسیار جامعه نیز بر فراموشی آن تاثیر داشت. تیترها تغییر کرد و این پرونده به انزوای خود فرو رفت.
ما تا به امروز می‌دانیم که کارگردانی به دست پدر و مادر خود کشته شده است اما درباره سرنوشت قاتلان آن چیزی نمی‌دانیم.
این نوع سکوت درباره بسیاری از مسائل موجود در جامعه ما به وجود می‌آید و هیچکس دلیل آن را نمی‌داند. چگونه می‌شود پرونده‌ای مهم که قتل فرزند را به تصویر می‌کشد اینگونه در سکوت باقی بماند؟
در پایان باید دید کدام ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای، فرزندکشی و… به فیلم‌های سینمایی تبدیل می‌شوند تا جامعه از آن صوت و تصویر استقبال گرمی داشته باشد.