علیمردانی: سریالمان بخاطر اختلاف با مدیران شبکه سه از دست رفت!

به گزارش ستاره ها و به نقل از ایسنا؛ محمدرضا علیمردانی، بازیگر و صداپیشه باسابقه تلویزیون که سال‌هاست علاوه بر بازیگری در عرصه‌های خوانندگی، صداپیشگی، اجرا و مدیریت دوبلاژ فعالیت دارد، درباره تجربه «مافیا» و دلیل رفتنش از این مسابقه، می‌گوید:

مافیا برایم جذاب بود. اصلا «چهل‌ تیکه» و «مافیا» در یک زمان ضبط نمی شدند و من واقعاً به خواست خودم از مافیا بیرون نرفتم، بلکه ناچار شدم که بروم.

مجبور کردند که عنوان را از شب های مافیا به آخرین شب های مافیا تغییر بدهند

وقتی مافیای جدید شروع شد، من سر سریال آقای نعمت‌الله بودم (دوستان تیم کارگردانی و تهیه‌کننده آقای ابوطالب) به من گفته بودند که به این زودی فصل جدیدی نخواهیم داشت، حتی در فصل قبلی که من حضور داشتم گویا اینگونه خواسته بودند که مافیا آخرین فصل باشد.

اگر دقت کرده باشید حتی مجبور کردند که عنوان را از شب های مافیا به آخرین شب های مافیا تغییر بدهند. مسلماً من هم با خود گفتم مافیا تمام شد، دیگر اجازه نمی‌دهند کار شود، با تأسف اینکه چه کار اشتباهی بود چون مردم خیلی استقبال می کردند به همین خاطر با خیال جمع سر کار آقای نعمت الله حاضر شدم، چون با ایشان وعده کرده بودم و مشغول سریال «حکم رشد» برای شبکه سه سیما شدم که دیری نپایید با من تماس گرفتند و گفتند آماده باش برای شب های مافیا! دوستان گفتند دوباره توانستیم مجوز بگیریم که من گفتم با توجه به این ذهنیت من سر سریال آقای نعمت‌الله هستم.

پروژه ای که نقره داغمان کرد

در نهایت قرار شد با هماهنگی دو طرف این همکاری ادامه داشته باشد ولی متاسفانه زمان ها همخوانی نداشت؛ ضمن اینکه بنده در سریال سعید نعمت الله نقش اصلی داشتم؛ برنامه‌ریزی شب های مافیا نسبت به فصل های قبلی سنگین‌تر چیده شده بود و زمان بیشتری مرا می خواستند و متاسفانه نشد، به ناچار بنده هم سرکار ماندم که آن پروژه هم نقره‌داغمان کرد و کلا خوابید.

نعمت الله با مسئولان شبکه سه به اختلاف برخورد؛ انصراف دسته جمعی عوامل سریال!

آقای نعمت الله با مسئولان شبکه سه به اختلاف برخورد و پروژه را تحویل داد و گفت کار نمی کند، چون به ایشان توهین شده بود؛ بنابراین به طور یک استثنا همه با هم از پروژه انصراف دادیم.

با وجود اینکه یک ماه از تصویربرداری گذشته بود و یک چهارم سریال ضبط شده بود، تهیه کننده کار هم مهدی فرجی هر چه تلاش کرد نتوانست پروژه را به شبکه دیگری منتقل کند و راه حلی برای آشتی پیدا کند.

به هر حال پروژه با تعدادی از هنرمندان خوب و عوامل حرفه ای از جمله خانم ها ثریا قاسمی، پریوش نظریه و آقای کامران تفتی و خیلی دوستان، از دست رفت.

سریال سعید نعمت الله می توانست خیابان خلوت کن شود اما…

«حکم رشد»، کار زیبا و تمیزی بود. یک سریال پلیسی که حتی نماینده‌ پلیس هم همیشه سر ضبط حضور داشت و احساس رضایت داشت و می گفت بعد از سال ها در ژانر پلیسی یک سریال خیابان خلوت کن خواهیم داشت که متاسفانه این اتفاق برایش افتاد.

مدیران شبکه سه فشارهایی آوردند، با وجود اینکه یک چهارم کار ضبط شده بود از سعید نعمت الله خواستند برخی پلان ها مجدد به گونه‌ای دیگر گرفته شود و یک چیزهایی از کارگردان خواسته بودند که به ایشان برخورد و ناراحت شد.

به هرحال حیف شد، به ویژه برای بنده که هم سریال نصفه و نیمه ماند و هم مافیا را که به قول خود سینمایی‌ها نماد برندش بودم، از دست دادم.

شاید تلویزیون هنوز به لحاظ مدیریتی شهامت اینکه جسورانه عمل کند را پیدا نکرده است

تلویزیون به جای رفتار جسورانه دست به تخریب رقیبش زد

قبل از پلتفرم ها، رقیب دیگر تلویزیون همین شبکه نمایش خانگی بود که به شکل پخش دی وی دی کارهایش را منتشر می‌کرد، همان جا تلویزیون دید مردم حاضرند پول بدهند و دی وی دی ها را تهیه کنند و هر هفته منتظر باشند تا فصل جدید سریال ها به فروشگاه ها بیاید تا تهیه کنند و ببینند ولی تلویزیونی که رایگان است را با جان و دل نمی بینند و یا اگر هم می بینند غر می زنند و راضی نیستند، در نتیجه به جای اینکه بیاید جسورانه در حوزه مدیریتی تحول ایجاد کند، شروع به تخریب رقیب کرد و گفت آنها خیلی مسائل را رعایت نمی‌کنند و …

در حالی که آنها هم به هر حال از یک مرجع قانونی که طبق قوانین همین کشور است، مجوز می‌گیرند. آن زمان هم سختی هایی برای شبکه نمایش خانگی ایجاد کردند و الان هم فکر می‌کنم به همین حالت باشد اما مطمئن نیستم.

شاید تلویزیون هنوز به لحاظ مدیریتی شهامت اینکه جسورانه عمل کند را پیدا نکرده است، بنابراین رقیبش را که کمی آزادتر است، مورد نقد و سرزنش قرار می‌دهد.

تلویزیون واقعا حیف است

تلویزیون واقعا حیف است، چون خانه خیلی از هنرمندانی است که متاسفانه الان با آن قهر کرده‌اند. اگر تلویزیون و مدیرانش بخواهند به جای نگاه پدرانه اینطور نگاه کنند که آدم ها لوس شده اند، آدم ها اینجا رشد کرده‌اند و حالا پشت کرده‌اند به ما و مدام بخواهند هنرمندان را بکوبند، بیشتر هنرمندان را از دست می دهند، هنرمندان چه کسانی هستند؟

آنها کسانی هستند که موجب می‌شوند مردم تلویزیون را ببینند و این جزو اهداف مهم یک رسانه است. ما باید حتماً بررسی کنیم که چرا هنرمندی که اینجا خانه اش بوده و اگر شرایط خوب باشد، حداقل اکثرشان برمی‌گردند، قهر کرده است.

نمی‌گویم همه شان چون بعضی از آنها بدجوری قهر کرده‌اند و لج بدی کرده‌اند که البته تعدادشان هم زیاد نیست و شاید به اندازه انگشتان دو دست باشد. باز هم نمی توان همه را زیر سوال برد چون ما می شنویم که برخی از آنها می‌گویند اگر شرایط تلویزیون خوب باشد، چرا نیاییم و کار نکنیم؟ ما اینجا رشد کرده ایم، دیده شده ایم.

هنرمندان را بغل کنید نه اینکه از خانه بیرون بیندازید!

تلویزیون هنوز هم می تواند اوضاع را بهتر کند و دوباره هنرمندان به جای اینکه قهر و دل چرکین باشند و امیدوار نباشند، آشتی کنند و با دل خوش و امیدواری کار کنند. این نگاه آن رسانه است که باید پدرانه باشد، اگر هم جایی هست که تلویزیون از دست هنرمندان ناراحت است باید گذشت کند.

یک پدر و بزرگتر اینطور رفتار می‌کند. بگوید عیبی ندارد، هنرمند قشر حساسی است، یک جاهایی کم و کاستی هایی داشتید یا اصلاً سوء تفاهماتی برای هنرمند ایجاد کردید، حالا قهر کرده، حیف نیست؟

شما زمانی به او (هنرمند) میدان دادید تا رشد کند و او هم برایت ترکاند و هنر داشت و توانست سال ها برایت مخاطب جذب کند، همین الان هم که بیاید مخاطب دنبالش می کند و می گوید فلانی دوباره به تلویزیون برگشته، برویم و ببینیمش چون او را دوست دارند، بنابراین کسی که اینقدر مردم دوستش دارند و به آن توجه می شود قطعاً حساسیت هایش هم بالاست و این موضوع پیچیده‌ای نیست.

تلویزیون به راحتی می‌تواند این را درک کند و اگر این درک به خوبی باشد، قطعا پدرانه رفتار می کند، فضای آشتی را ایجاد می‌کند، هنرمندانش را بغل می کند و آنها را از خانه بیرون نمی‌اندازد تا آنها هم قهر کنند و بروند و تلویزیون هم بگوید بروید به کوچه و خیابان، هر کجا میخواهید بروید. باید بگوید شما فرزندان من هستید، ناراحت نباشید، با هم درستش می کنیم.