عبیسی:نوشتن نقش برای میانسالان و پیشکسوتان به معجزه تبدیل شده
آفرین عبیسی: امروز وضعیت سینمای ایران تغییر کرده است، نقش پدربزرگ و مادربزرگ یا پدر و مادر در سینما کمرنگ و گاها کاملا ناپدید شده است. به همین دلیل است که هر روز شاهد گلایههای مختلف از سوی پیشکسوتان هستیم.
به گزارش ستاره ها و به نقل از میزان؛ آفرین عبیسی پیرامون استقبال مخاطبان از سینما و تئاتر گفت:
مردم بیش از دو سال از سینما و تئاتر دور بودهاند و به نوعی عطش تماشا دارند، آنها بعد از این مدت که کرونا خانه نشینشان کرده بود امروز فرصتی پیدا کردهاند تا دوباره به سالنهای سینما بازگردند و این اتفاق به نظر من بسیار خوب است.
بازگشت مخاطب فرصتی بزرگ برای هنر
حال که مخاطبان بار دیگر به سالن های سینما و تئاتر بازگشته اند ما باید حواسمان را جمع کنیم، مگر همیشه نمی گفتیم که مخاطب سینما و تئاتر کم است.
اینکه تعداد اکران سینما و یا نمایش های تئاتر زیاد است را نمی توان به عنوان یک نقطه قوت نگاه کرد، البته افزایش تولید به معنای ایجاد اشتغال است اما باید حواسمان به کیفیت باشد.
نوشتن نقش برای میانسالان و پیشکسوتان به نوعی معجزه تبدیل شده که هر چند سال یکبار رخ میدهد.
حواشی بوجود آمده درباره مراسم فرش قرمز
واقعیت من هیچوقت اهل این اتفاقات نبوده ام زیرا از نسلی هستم که بازیگری و درخشش برایش معنای دیگری دارد، به نظر من این مراسمها بیشتر برای خبر و رسانه هستند و بار مثبتی را به یک اثر اضافه نمی کنند.
اینکه برخی دوست داشته باشند روی فرش قرمز رفته عکس بیندازند بد نیست و من هم مخالفتی نمی کنم اما به نظرم بازیگر خوب در اثر خودش را نشان می دهد نه در فضای مجازی و تبلیغاتی این چنین.
حضور در کارهای سینمایی
متاسفانه طی سالهای گذشته پیشنهاد خوبی از سینما نداشته ام، کارنامه کاری ام به صورتی است که دیگر نمیتوانم هر کاری را قبول کرده و هر نقشی را بازی کنم.
البته کرونا هم بی تاثیر نبوده، زیرا بسیاری از دوستان از کاهش پیشنهادات میگویند، اما به طور کلی چند سالی هست که سینما پیشکسوتان را کنار گذاشته است.
مگر در سینما چند نقش مهم برای سن و سال من نوشته میشود که بین این همه بازیگر پیشکسوت خوب پخش شود.
نوشتن نقش برای میانسالان و پیشکسوتان به نوعی معجزه تبدیل شده که هر چند سال یکبار رخ میدهد. شک نکنید که شخصا همچنان حضور در سینما را دوست دارم، اما وقتی نقشی نباشد چه باید کرد.
در دو الی سه دهه اخیر سینما داستان داشت، داستانی که در آن یک یا چند خانواده درگیر بودند، آن زمان همه اعضای یک خانواده مهم بودند و حتی در اکثر مواقع گره داستان به دست بزرگترها باز میشد، اما امروز وضعیت تغییر کرده است.
نقش پدربزرگ و مادربزرگ یا پدر و مادر در سینما کمرنگ و گاها کاملا ناپیدا شده است. به همین دلیل است که هر روز شاهد گلایههای مختلف از سوی پیشکسوتان هستیم.