مهران غفوریان: عاشق کار کردن در تلویزیونم
بازیگر سینما و تلویزیون اعتقاد دارد اگر صدا و سیما شرایطِ کار را بهتر فراهم کند تلویزیون جای بهتری است برای کار کردن، چون مردم بیشتر رسانه ملّی را میبینند.
به گزارش ستاره ها و به نقل از تسنیم؛ مهران غفوریان درباره ورودش به تلویزیون گفت:
اولین بار با دعوت یک دوست در تست برنامه 39 به کارگردانی داریوش کاردان و مهرداد خسروی شرکت کردم و آنجا برای بازی پذیرفته شدم.
سال آخر هنرستان بودم. دستمزدم در آن برنامه 29 هزار تومان بود.
غفوریان درباره بازگشت چهرههای محبوب و کاربلد به تلویزیون گفت:
امیدوارم شرایطش فراهم شود که بیشتر برای تلویزیون کار کنم برای اینکه تلویزیون را بسیار دوست دارم.
واقعاً خودم عاشق کار کردن در تلویزیونم؛ برای اینکه همه مردم تلویزیون میبینند تا پلتفرم و نمایشخانگی!
این فضا را عدهای میبینند و در مناطق دوردست و محروم بیشتر قابِ تلویزیون را تماشا میکنند. واقعاً اگر کسی هم میخواهد برای مردم کار کند باید در تلویزیون کار کند.
او در پاسخ به این سؤال که خودش قرار است کاری در تلویزیون به عنوان کارگردان و یا بازیگر داشته باشد، گفت:
انشاءالله موقعیتش فراهم شود حتماً، شاید سرنوشتِ “زیر آسمان شهر” هم مشخص شد.
حضور مهران غفوریان در کارهای جدّی
هر هنرپیشهای دوست دارد که همه نقشها را بازی کند اما حقیقتاً کمدی سختتر از نقشهای جدّی و درام است.
به نظرم خنداندن خیلی کار سختتری است. البته کار جدی هم سختیهای خودش را دارد.
من به عنوان یک هنرپیشه دوست داشتم که خودم را در کار جدی هم محک بزنم. حالا اکثر کارهایی که پیشنهاد میشود، جدّیاند و حالا باید دید که چطور است و باید ببینم از مردم چه بازخوردهایی خواهیم داشت.
آیا مخاطب مهران غفوریان را در نقشهای جدّی میپذیرد یا پس میزند
الان با قبل متفاوتترم؛ امیدوارم مردم مرا در نقش جدّی هم بپذیرند و البته به این معنی نیست با کار کمدی خداحافظی کردهام! عاشق کمدیام، استندآپ هم خواهم کرد و کار خوب هم باشد میسازم.
شایعه فصل جدید ساخت “زیر آسمان شهر”
پرونده هیچچیز نمیتواند بسته شود آن کاری که شرایطش آمادهتر باشد زودتر شروع میشود و این اتفاق طبیعی است.
ما چند باری اقدام کردیم و حتی رضا عطاران به عنوان طراح این سریال آمد و کارهایی با هم پیش بردیم اما امیدوارم شرایطش فراهم شود یک بار دیگر فصل جدیدی از این سریال را بسازیم.
تلویزیون باید به سمت کارهایی برود که مردم نگاه کنند و بپسندند. مثل برنامهها و سریالهایی که سالهاست روی آنتن میروند ولی آن نوستالژی و خاطره انگیزی را برای مخاطب دارند.